0
Kulaklığımı takıp bütün gün sago dinliyordum. Kız arkadaşım babamın ölümünden bir ay sonra beni terk etti. Zaten istanbulda paremedik kazanıp gitmişti. Sanırım bir sene beklemek zor geldi. Gün geldi çattı yine üniversite sınavı. Artık uyuşturucu kullanmıyordum. Onun yerine ağır pgibolojik ilaçlarım vardı. Salak gibi geziyordum ortalıkta. Sınava girdim çok iyi geçtiği söylenemez. Çokta kötü değildi. istanbul Fatih Sultan Mehmet vakıf üniversitesi adalet bölümünü kazandım. Şuan birinci sınıf bitmek üzere işte. istanbula geldiğimde Figen le tekrar görüşmeye başladık. Yine sevgiliydik. Herşey çok güzeldi taki düne kadar. Dün Üsküdara gidip oturup bişeyler içecektik. Telefonunu aldım. Aslında pek bişey bulunmaz telefonunda ama WhatsApptan gönderdiğiniz fotoğraflar videolar ses kayıtları hepsi dosyalarda saklı kalır. Aklıma geldi girip bakmak istedim. Bi çocukla öpüşürken fotoğraf çekilmiş. Gördüm. Babamın kırmızı alandan çıktığında hissettiğim duygularla hemen hemen aynıydı hissettiklerim. Korkudan eli ayağı titriyordu. Benimde sinirden. Vapurdaydık kalabalıktı. Sessizce bekledim vapurdan inene kadar. inince sadece iki tokat attım. Ve telefonunu yere çarptım. Yinede kıyamadım çok sert vuramadım. Hayat çok zor. Çok canım yandı ama ayaktayım. Güçlüyüm. Çünkü ben apo nun oğluyum. isteyene kızın numarasını vericem. Sevebilirsiniz. Bu hayatta kimseye güvenmeyin arkadaşlar. Hemde hiçkimseye.
