Hep normal biri olmayı istemişimdir
Herkes gibi okula veya işe gidip gelmek akşam televizyonun başına oturup bir şeylere gülmek istemişimdir ama hiçbir zaman böyle biri olmadım olamadım daha dogrusu.

Ailemden de uzaktaydım dedim ya normal değilim diye yapmamıştım onlarla yaşamayı. Herşey üstüme geliyordu sanki hava can vermek yerine can alıyordu artık kendimi dayanamayıp dışarı attım.

Gecenin karanlığında hiçbir şey düşünemeden nereye gideceğimi bilmeden yürüdüm yürüdüm taki biri seslenene kadar.