Yavaş yavaş yürürken kendimi şarkıya kaptırdım. 10 dakika kadar yürükten sonra telefonum çaldı arayan Bartu'ydu evden çıktığını söyledi. Bende bunun üzerine adımlarımı hızlandırdım. Kısa bir süre sonra durağa vardım. Durağa gittiğimde onu gördüm. Evet onu. Hayatımın aşkı, bu hikayenin başrolü. Onu görünce bir an dondum kaldım. Aşk benim için imkansızdı takii onu görene kadar. Hane ilk görüşte aşk derler ya beyler işte ondan. 5 saniye kadar nefes almayı unuttum. Kendimi silkeledim ve kızın yanında ayakta durdum. Kıza bakmaktan kendimi alamıyordum. Otobüsün geldiğini gördüm kızla yan yana olmak için otobüse biniş sırasında kızın arkasına geçtim. Amacım kızın yanına oturmak olsa da utana sıkıla kızın yanına oturdum. Kulakliğını takmış müzik dinliyor. 2 tutam saç yüzünün önüne düşmüş sabaha kadar onu öyle izleyebilirdim. Ancak bu onu son görüşümde olabilirdi. Bu riski göze almak istemiyordum ancak o gün antrenmana gitmek zorundaydım. Birşeyler yapmak istiyordum. Numarasını almak veya ona bir şekilde ulaşabilicegim bir yol bulmak. 3 dakika önce gördüğüm bir kız için kendimi fazla kaptırdığımı anladım. Hayatımın aşkı bile olsa bunu yapamazdım yapıma aykırıydı.

Hiç bir şey yapmadan otobüsten indim. Otobüs gidene kadar onu izledim. Antrenmana gittim aklım bir karış havada. Aklımdan çıkmıyordu. Kendimi de gereksiz mutlu hissediyorum. Benim gibi bir insan için fazla neşeliydim. Isınmamızı yaptıktan sonra Bartu'yla ringe çıktık. Ben sadece savunuyorum. Normalde Bartu benden ağır ve uzun olmasına rağmen ringi genelde yalattırırdım ona. 3-4 tur ringin etrafında döndük. Ama aklım tamamen o kızda. Gözümün önünden gitmiyordu. Ben bunları düşünürken sol kullağıma sağlam bir yumruk yedim bunun üzerine köşeye sıkıştırıp iyi bir yumrukladı beni. Antremanımızı yaptıktan sonra üstümüzü değiştik. Bartu bir derdimin olduğunu anladı. Dediğim gibi bütün hayatım boyunca yanımdaydı.
+Hayırdır kardeşim derdin ne?
-Yok be olum ne derdi
+Ya kimi yiyosun anlat hade ne oldu
-Sanırım aşık oldum..