sonunda nişanlandık ve ardından düğün geldi. kendi aramızda ufak çaplı bir düğün yapmıştık. izmirdeki düğünü iptal edip memleketimde ortak bir düğün kararı almıştık. yüzüklerimiz takıldı. pastayı kestik ve dünya evine girmiş olduk. evlendikten kısa süre sonra mezun olup keplerimizi de fırlattık.her şey bittiğine göre balayına gidebilirdik. yunan adalarından birinde mütevazı bir tatil tercih ettik.

şaraplarımız eşliğinde tenimizi kavuran güneşe bırakmıştık kendimizi. evlenmek çok garip bir duyguydu. özellikle düğün davetiyesinden cansuya da yollamıştık. gelmemişti kevaşe.

her ilişkide kavgalar olur ya hani, bizde yoktu ondan. sözde kavga güçlendirirmiş ilişkiyi, hadi lan oradan. beraber mutluyduk işte ne diye kavga ederek bozacaktık ki sinirlerimizi? hayatımın anldıbını, yaşam amacımı bulmuştum.bu yolda birkaç kızın canını yakmış, deli gibi sevişmiş,am uğruna yapmadığım şaklabanlık kalmamıştı. artık olgundum. artık hayata geleceğe umutla bakan bir insandım ve hepsi de naz sayesinde oldu. yanımda oldu her zaman. elimden tuttu.hep beraber olacağımıza dair söz vermiştik.