yan binadayım.. balkon kapısı açık. içeride kan yok. şanslı mıyım. ses de yok. sessizce girdim eve.. dolaşıyorum odaları. her yer boş. önce bir çanta bulmalıyım. sonra evdeki eşyaları doldurmalıyım içine. özellikle su. hava çok sıcak.. çeşmelerde su akmıyor.. marketlere gidemiyorum. hala korkuyorum. henüz o kadın haricinde bir insan göremedim. insanlar.. korkuyla çarpan kalpler hala var mı.. acaba bu şey başka yerlere yayıldı mı ?

düşünceler beynimi kemirirken artık gitmem gerektiğini farkettim. hava kararıyordu. ben göremiyordum karanlıkta.. ama onlar da göremiyordu. bu benim için bir avantaj.. dinlenmem gerekn bir yer bulmam lazım. burada kalamam. aşağısı zombi kaynarken.. binanın zemin katına indim. kapıyı tırmalayan zombiler var. ancak şanslıyım. arka kapıdan çıktım. hızlıca bir arabanın arkasına saklandım. etrafımı kontrol etmeliydim.

ses seda yok. hava ön sokaktalar. anayolu geçince ileride arkadaşımın evi var. oraya ulaşmalıyım..