ilk hafta antrenmanı bitmiş, çok yorulmuştum. Ama Ayşe'ye söz vermiştim. Buluşacaktık. Onun için hazırlandım, güzel kokular sürdüm, güzel kıyafetler giydim. Buluşacağımız yere 5 dakika önceden gittim ve Ayşe'yi beklemeye başladım.

Tam 5 dakika sonra Ayşe geldi. Selamlaştık, yerine oturdu. Ben telefona bakmaya devam ediyordum, ama yine de kızın kötü hissedeceğini düşünerek telefonu cebime koydum. Havadan sudan muhabbete başladık. Sonra muhabbet, ileride neler olacak, bu ilişki nerelere gidiyor diye uzadı, gitti. Ben, gerçekten Ayşe'yi tanımaya başladım. Sonra Ayşe ile ilk konuşmamızda söylediklerimin yalan olmadığını anladım. Ayşe gerçekten hoş kızdı. Ve ona karşı, az da olsa, bir şeyler hissetmeye başlamıştım. Ama onun da dediği gibi, turnuvaya daha çok önem vermeliydim.

Antrenman, Ayşe. Bu şekilde gidiyordu hayatım. Ayşe ile buluşmalarımızı sıklaştırdık. Ben gerçekten Ayşe'den hoşlanmaya başlamıştım. Artık sarmaş dolaş takılıyorduk. Tabi ileride neler olacağını kader gösterecekti. Biz Ayşe ile nasıl olacaktık? Turnuva nasıl olacaktı? Bunların hiçbirini bilmiyordum.