Heyecanla eve gittik. Meraktan ölüyorduk. Aygül diğerleirnin bizi rahatsız etmemesi için kitap okuduğumuzu eğer bizi rahatsız ederlerse burunlarına yiyecekleri bir darbeden dolayı beyinlerinin parçalanacağını söyledi. Şaşırmıştım. Çok güzel bir kızdı, ondan böyle bir şey beklemek aklımın ucundan geçmezdi. Önümden geçerken ensemi geriledim. O an fark ettim kulağında sallanan küpe kılıç şeklindeydi.

Odam geçtik. Kahve masasına koyduk herşeyi. Yine Brad Pitt i andırır şekilde bir sigara yaktım.

"Aygül hanım kahve yapabilir misiniz rica etsem."
Sağolsun kırmadı beni yaptı iki kupa kahve. Aslında çayı tercih ederdim ama demlesi hem uzun sürüyor hemde üst katta ocak yoktu. Benim ki sütsüz şekerisiz salt kahveydi. O kendine 3ü 1 arada yaptı. Bir sigara yaktım, kahveyle iyi gidiyordu.
Daha fazla kendimi heyecanlandırmayı bırakıp açtım kitabı. ilk sayfada"KAKNEM MURATIN GÜNCESi" yazıyordu.
Aygülle birbirimize baktık kısa siyah saçları (nedenini bilmediğim halde sürdüğü) koyu renk ruj, hafif makyaz, ay yıldız bir kolye (muhtemelen babası polis oşduğu için milliyetçiydi) veeeeee güzel siyah parlak gözler. Gözlerimi ondan almakta zorlandım. Acaba öpsem be derdi? En fazla kaç kemiğim kırılırdı? 4? 5?
Defterle işgilenmeye geri koyulduk. Dili sade ve neredeyse günümüz Türkçesi.
Yunanlardan bahsesiyordu.Bu köye giren Yunanları bir canavar öldürmüş. Kara Koşnak.

Deftere bir resim çizilmişti. Domuz burunlu, inek gözlü, kulaklarında envai çeşit küpe ve tüy olan. Tacında beş kuru kafa motifi bulunan bir canavardı bu. Kara Koşnakın resmi bizi ürkütmüştü. Sanırım bir yaratık en iyi bu kadar çizilebilirdi.
"Galiba Cumhuriyet dönemine ait." dedi Aygül.
Nerden anladın der gibi baktım
" Dili çok sade ve yunanlardan bahsediyor ilerde mutlaka Atatürkten ya da devrimden bahsedecektie. Hem burada edebiyat okıyan kim?"
"Ah doğru ya"