Neyse biraz yazayım belki ilgilenen pampalarım olur ya. Beyler ben 9. Sınıfa başladığımda izmir balçovadan aydının silindirik bi kasabasına geldik. O zamana kadar hep futbol oynuyordum. Liseye başladım arkadaş edinemedim bu yüzden zorlandım insanlarla tanışmanın yolunu ararken baktım benimle yaşıt 5 6 kişi basketbol oynuyor. Dedim gireyim bari ama bi gibten çakmıyorum sadece futbolun verdiği bi verticalim zıplamam vardı. Allahtan sonradan arkadaşım olacak kişiler de fazla çakmıyormuş ne şut atmayı biliyorlar ne bişey herkes göğüsten atıyor. Sonra her teneffüs oynamaya başladık ve arkadaşlığımız daha da iyileşmeye başladı gezmeye falan çıkar olduk. En sonunda hoca bizi okulun basketbol takımına çağırdı. Gittiğimizde bi baktık amk adamlar smaç basıyor zor şutları sokuyor. Kalbimiz zütümüze kaçtı korkudan amk. Ama gelişmenin tek yolu da senden daha iyilerle çalışmaktır diyip düzenli olarak gitmeye başladık takıma.