mevlana demiş ya hani "her şey neye layıksa ona dönüşür" diye, kendine bu lafı sık sık hatırlat kardeşim.

bu hayatta acısıyla, tatlısıyla, sevinciyle, üzüntüsüyle, doğrusuyla, yanlışıyla ne yaşıyorsak, hepsinin bir sebebi olduğu için yaşıyoruz.

yani demek istediğim şu; yaşadığın her şey seni oraya zütürmek için yaşanıyor. orası neresi biliyor musun?

gerçek kimliğin!

birgün, yaşadığın tüm bu acı-tatlı hatıraların neticesinde gerçek kimliğine kavuşacaksın. Ve dönüp de ardına baktığında, yalnız kaldığım zamanlardaki üzüldüğün o haline, kız arkadaş meseleleri yüzünden nefes alamadığın o günlere, parasızlığı dert edinip parasızken de mutlu olunabileceğini bilemeyen o fikirlerinin hepsine kocaman bir kahkaha atacaksın.

inan bana!!!

ben ki ne buhranlar yaşadım şu gaybana ömrümde... ne acılar çektim vakti zamanında... yalnız kaldım... itildim... reddedildim... kovuldum... ötekileştirildim...

ve hepsinde de yüreğimde tarifi mümkün olmayan bir acı hissettim...

ama şimdi??

şimdi o günlerime baktığımda hissettiğim tek şey ne biliyor musun?

ya da o günleri düşününce dilime düşen cümle ne biliyor musun?

"iyi ki tatmışım o olumsuzlukları"

çünkü onlar sayesinde ben bugünki kimliğime eriştim kardeşim..

eğer o lanet olasıca olumsuzlukları yaşamsaydım, hâlâ salak bir adam olacaktım... hâlâ salak salak şeyler yüzünden kendini üzen, aptal aptal şeyleri kafaya takan embesilin teki olacaktım..

ve tüm bunların neticesinde şu dünyadaki en büyük hayalim ne ise, onu kovalamak yerine bu tarz şeyler düşünecektim gece gündüz...

ama şimdi inan bana, hiç bir şey gibimde değil... geçmişte yaşadığım bütün sıkıntılar beni bugünkü karakterime ulaştırdı... hepsinden allah bin kere razı olsun... bakıyorum mesela o zamanlardaki arkadaşlarıma; onlar hâlâ böyle büyük sıkıntılar yaşamadığı için aptalca bir yaşam sürüyorlar.

ama onlara göre hiç de aptalca değil o yaşam... ne acıdır ki bunun farkında değiller.

sen sen ol, hayatında bir problemle karşılaştığında, onun negatif etkilerini bünyene sokup da seni üzmesine izin verme...

belki çok klagibleşti şu laf ama halen daha geçerliliğini koruyor;

"seni öldürmeyen acı, daha da güçlendirir."

sana başka bir şey söylemektense, sadece bunları söylemek isterim.

çünk

bu dediklerimi benimsersen, negatflikler karşısında nasıl bir duruş sergieyeceğine sen çok daha iyi karar vereceksindir..

unutma;

her şey, neye layıksa ona dönüşür.

olayları çok fazla analiz edip de hayat yolundaki adılmarını yavaşlatma. onlar(negatiflikler) zaten olması gerektiği için olan şeyler. senin bu dünyadaki hayalin neyse, ona doğru yürümeye devam et.

ve kimsenin salak hayatına da imrenme.

yalnız adamlar, her zaman daha güçlü karakter sahibi olanlardır.