FiNAL 4/5

Başımı iki elimin arasına alıp kulaklarımı ve gözlerimi kapatmıştım... Diz üstü yere çöktüm. Onlar adım attıkça duyulmamış , işitilmemiş sesler duyuyordum... Hepsini seçemedim ama özellikle bir bebeğin ağladığını , yaşlı bir adamın kalın bir sesle durmadan dualar ettiğini ve cinnilerin korkunç alay edercesine birbirlerine ibrani dilinde söyledikleri şeyleri hatırlıyorum...
Söyleyebildiğim tek şey , "Allah'ım ne olursun canımı bağışla" demekti...
Gözlerimi açıp Samme'nin olduğu yöne doğru baktım...
Samme ordaydı... O güzelliğinden eser yoktu. Bütün pisliği ile bakıyordu bana... Benim suretimde olan cinni yoktu. Karanlık odadan Okan ve ailesi , annem , babam , köydeki küçük çocuk , büyüyü yapan adam ve yaşlı annesi çıkmıştı.
O sürede gözlerimi kapattığımda Samme'nin onları nasıl çıldırtıp nasıl öldürdüğünü görebiliyordum... Bu çok farklı bir şeydi.
Okan'ın nasıl intihar ettiğini... Annemin boynunun nasıl kırıldığını... Köydeki adamın nasıl çıldırıp dağlara çıktığını... Hepsini görüyordum.
Onun dilinden de söylediklerinden de anlamıyordum.
Yapabildiğim tek şey Allah'a dua etmekti...
Ayağa kalktım... Yanına gidecek cesaretim yoktu , ama kaybedecek bir şeyim de yoktu.
Ölmek belki de bu işten çıkış olacaktı...
Samme'nin ve arkasındakilerin yanına doğru yürüdüm