Ben truzimdeyim şuan kezbanların arasındayım mükemmel bir okulu bırakıp burdaki pis insanların yanına geldim. Kızlar çirkin kezban ruj sürmesini bilmeyip gulyabani gibi geziyorlar. Hepsi egoist. Üst sınıftaki erkekler yavşıyor diye. Ne yaptım iyi mi yaptım kötümü yaptım hiçbir fikrim yok. Eski okulumda sadece fatmayı özlüyorum hemde çok hergece rüyama giriyor. Müzik dinlediğimde hep o aklıma geliyor. Dayanamıyorum artık. Beni hayatımda hiçkimse sevmedi fatmanın yakınlığı beni çok etkiledi, belkide bilmiyorum. Herşeyi anlatmaya cesaretim yok. Onun kahverengi gözlerine bakıp seni seviyorum demeyi çok istiyorum. Ama o cesareti kendimde bulamıyorum. O nu görmemek için sokağa çıkmıyorum nerdeyse. Her an aklında delirdim amk akıl verin be kardeşlerim.