Nihayet alışveriş günü geldi...
Mehmet ali ağabey'le çiçekçide bulusacaktik...
Cumartesi gecesiydi.
Saat 22:00de vildannur la otele gittik. Vildannur resepsiyon görevlisine erken yatacağımızı söyleyerek, bir tabak meyve ile bir şişe şarabın çabucak odaya gonderilmesini istedi. Odaya girdik üzerini çıkardım... Servis geldiğinde kat görevlisi uzerimi çıplak gördü. Arap personel sevimli bir çocuktu. Hinzirca guluyordu bolca bahşiş verdim. Tepsiyi masaya koydum vildannur pencerede. Dışarıyı seyrediyordu. Kısa kollu gomlegimi giydim kravatimi taktim ceketini de giyince oldukça şık gorunuyordum.
Tam cikacekken vildannur a tekessur ettim kız hiçbir şey söylemedi. Birlikte koridora çıktık kız yangın merdivenin başında bekliyordu. Yeşil Renault otelin önünde beni bekliyordu. Direksiyon başında ki adami ilk kez görüyordum bahri beyin adamıydı anlaşılan. Hiç konuşmadan arka koltuğa oturdum. Rüzgar gibi geldik bulvara otomobilden indim yürüyerek cicekcinin arka kapısına geldim.
Kapı hafif aralikti içeri girdim Tarık oradaydı beni görünce elektirikleri söndürdü. On kapıyı kitlesi ay ışığı dükkanı aydinlatiyordu, ikimizde konuşmuyorduk dükkan çok sessizdi.iki uç dakika sonra Mehmet ali ağabey geldi o karanlıkta - ne o rengin atmia diye espiri yaptı alışveriş heyecanı abi bitince geçer dedim.