/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1.
    +1
    01,06,2016

    Doğru selektör yaparak verilmiş bir şifreyle kapıdan geçiş izni kazandık. Demir levhalarla güçlendirilmiş tahta kapı yüksek sesler gıcırdayarak açıldı. Gözlerim hemen Deryayı aradı ve bulmam çok uzun sürmedi. Hemen koşup sarıldı bana. Eğilip boynunu ve saçlarını kokladığımda kendimi geçmişte gibi hissettim. Olanların hiçbiri olmamış, salgın hiç varolmamış. Tabakamdaki son sigaraya baktım. Beyaz filtreli ikibin. fena değil. hemen yakıp bi duman çektim içime ve rahatladım. Hemen eve gitmek istiyordum. Ama insanlardan oluşan kalabalık artmaya başlamıştı. ismet amca geliyordu yavaş yavaş yanımıza. ismet amca Mahalledeki en saygı duyduğum insanlardan birisiydi. yaklaşık 70 yaşında olmasına rağmen oldukça dinç yürürdü. Elinde tuttuğu baston onu taşımazdı: o, bastonu taşırdı. "Buraya gel çocuk!" diye seslendi bana. Sesi sertti.
    "Bu yaptığın başkanın hiç hoşuna gitmiycek. Ayrıca kendinle beraber 4 kişinin de hayatını çok büyük tehlikeye attın"
    "Benimle gelmeyi kendileri istediler." diye kendimi savundum. Doğruydu. Tamam operasyonu biraz şahsi ihtiyaçlar için yapmıştım ama dönüşte bir eczaneye uğrayıp Mahalle'de ihtiyaç duyacağımız şeyler de almıştık yanımıza. Ve olanları kısaca anlattım.
    Murat zaten arabada beklemişti. Ben, Mert, Mustafa ve Eren küçük arabadan hızla inip tekel bayiiye dalıp yaklaşık 30-35 saniye içinde çıkmıştık. Erem kapıda iki tane "oyuncuyu" -onlara genellikle böyle deriz- palayla indirmişti. Yolda bir eczaneye uğramayı da ben önermiştim. kimse hayır demedi. yanıma sadece Mert'i alıp eczaneye daldım. Diğerlleri zaten birşey olacak olursa hemen atlarlardı. Sargı bezi, Tentürdiyot, Peroksştli su ve bolca steril eldiven buldum. Ama asıl almak için geldiğim şeyleri hemen çantama atmalıydım. Diş fırçası, diş macunu, hijyenik ped gibi banyo ürünleri. Banyomuzda her şeyimiz azalmıştı ve Derya ile yaşadığımız evde bari normale yakın bir hayat sürmek aklımı korumamı sağlayan tek şeydi.
    "Zaten hava kararmadan geldik ihtiyar, endişelenme.." dedim gülümseyerek ismet amcaya. "Kendini bir gün öldürtmeni istemiyorum çocuğum." dedi başını eğerek " Ya da daha kötüsü... "
    Üzerimdeki çelik yeleğin cırtcırtlarını sökerek karargaha doğru yürümeye başladım...
    ···
   tümünü göster