+1
01,01,2016
Mert yanında Burcu ve Metinle odaya daldı. "Noluyor lan!?" demeye kalmadan mert gardrobu kapıya doğru ittirmeye başlamıştı. " Televizyonu açın diye fısıldadı bize. Bu arada aşağıdan değişik hırıltılar geliyordu ancak uyku sersemliğiyle önemsemiyordum. Derya kumandaya uzanıp televizyonu açtı. Kanalların çoğunda yayın yoktu. En son Fox TV de gidip gelen bir yayın bulduk. "Salgının şebeke suyuyla bulaştığını düşünüy-" , " Uzmanlar Evlerden çıkılmamasını öneriyor", " Genelkurmay sıkıyönetim ila-" gibi şeyler duyuyorduk. Ama en son kadın ölen insanların uyanmaya başladığını söylediğinde beynimden vurulmuşa döndüm.
O anda telefonum çalmaya başladı. Babam arıyordu. Hemen açtım
"Alo! Mete iyi misin!"
"Evet iyiyim sen nasılsın, neredesin?"
"Ankaradayım. Bak evinde tavanarasında bir kasa var. Şifre senin doğum tarihin. Oğlum, yaralandım. Ölüyorum. Orada göreceklerin için beni lütfen affet... "
Daha önce rüyalarımda babamı defalarca kez öldürmüştüm. Annem öldükten sonra 21 yaşında biriyle evlendiği zaman özellikle ölmesini istemiştim. Ama şimdi o an geldiğinde insan konuşamıyor beyler biliyomusunuz. Ağzını açıyosun ama sesini çıkaramıyosun. gibeyim böyle işi. Nolursa olsun, ne yapmış olursa olsun babanı köpek gibi sevdiğini haykırmak istiyosun. Ama olmuyo.
Böyle sessiz sakin öldü babam. içten içe canım yanıyordu ama küçüklüğümden beri içime attığım duygular gibi bu da içimde kaymolmuştu. Annemi ve ablamı kaybettiğimde daha çok canım yanmıştı. Bu onun yanında bir hiç.
"Tavan arasına çıkmalıyım" dedim diğerlerine. sesim içime kaçmş gibiydi. Kimse nolduğunu sormuyordu.
Tam o anda odanın kapısı vurulmaya başladı.