/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +7
    Sabah hiç vakit kaybetmeden eve gittik. Kayın pederim kaynanam için
    inşallah ölmemiştir o kadin onu ben oldurucem diyordu.
    Eve vardık kaynanam korkmus ağlıyordu bir köşede titreyerek. Kayınpederim onu ve bizi alıp bodruma indirdi. Kaynanama neler yaptığını bir bir sordu oda canlandırma yaparak gösterdi. Ondan nefret ediyordum.
    Kayinpederim bu gece bu işi bitiricez diyip soyleniyor ve ofkeleniyordu. Başka bi arkadaşını aradı. ismi Selman dı
    Selman yardımına ihtiyacım var bizim geline büyü yapılmış sen daha iyi anlarsın diyip onu eve davet etti. Selman hoca eve geldi. Sırtında büyük bir çanta içindekileri bosaltmaya başladı bana yazılan muskalari üfleyerek kesmeye başladı
    Bi ara nefessiz kaldı suratı mosmor oldu hemen şu getirdik icemiyecegini söyledi ve devam etti muskalari kesmeye daha sonra arapça birseyler söyleyerek böcekleri ve muskalari yatagimin üzerine koyduğu aynanin üzerinde yakmaya başladı. Ve bu gecenin hiçte kolay gecmeyecegini söyledi .
    Kaynanamin ellerini arkadan bağlayıp salonu zütürüyordu o sıra kayınpederim.
    Selman hocada gidip ayaklarını bağladı henüz akşam 9 du . Kayınpederim camiye hiç gitmemisti bugün. Kaynanamı yüz üstü salonun ortasına yatırıp herbir köşesine Selman hocanın çantasından çıkardığı taşları dizmeye başladılar ve ne olursa olsun bu taşlardan içeriye girmememiz gerektigini söyledi...
    Sami sımsıkı elimden tuttu ama bir yandan annesinin haline çok uzuluyordu.
    Selman hoca beni yanına cagardi ve kurtulmak istiyorsan korkma ve her dedimizi yap dedi .
    ... artık hiç birşey kolay olmayacaktı
    ···
   tümünü göster