Şimdi beyler masal gibi anlatıcam dinleyen oldukça da yazıcam. Başlıyorum. Hadi bismillah..

Çok ama çok soğuk, buz gibi bir yılbaşı gecesiydi. Ankaradaydık. Gerçekten de kavuran bir soğuk vardı. insanın ta iliklerine kadar soğuğu hissettiği gecelerden birisiydi. Kızılay Meydanından geçen herkes paltoların yakalarını kaldırıp atkılarına iyice sarılarak yürüyorlardı. Bu insanlardan kimisi evine yetişmeye çalışıyor, kimisi ise geceyi eğlenerek geçireceği mekana, bara, travestilere doğru gidiyordu. işin gerçeği herkes ısınabileceği bir yere gidiyordu.

Çocuklar ise ailesinin yanında bir sağa bir sola koşturarak yürüyor, gözüne kestirdikleri diğer çocuklara kartopu atıyorlardı. Böylesine soğuk bir gecenin keyfini en çok bu çocuklar çıkarıyordu. Çocuklar, kahkaha atıp mutluluklarını belli ediyorlardı. Bu çocukların içerisinde bir çocuk vardı ki, diğerlerine hiç benzemiyordu. Hepsinden çok daha farklıydı ve üşüyerek Kızılaydan geçiyordu.