Okulun tadilatından dolayı grup grup başka liselere gönderilmişti ancak ece ile ben bir erkek lisesine gönderilcektik. "Bu da ne demek oluyor?!" diyerek müdüre hanımın üstüne yürümeye başladım. Uzun koridorda sesim yankı yaparken, karşımdaki müdür kendini savunmaya çalışıyordu.


"Yapabileceğim bir şey yok canım. Diğer okullarda kontejyan dolmuş. Sadece birkaç ay." diyerek geri geri gitmeye başladı.


Müdür'e saldırmamak için zor tutuyordum kedimi.


"Ulan erkek lisesi orası! Sadece ben mi abartıyorum bunu!"


Ece duvara yaslanmış, sessizce bizi izliyordu. Benim aksime sakin olması sinirlerimi daha fazla bozuyordu.


"Derin'cim. Sakin ol lütfen. Milli eğitim böyle istedi. Okuldaki tadilat bitene kadar sabredin.". Müdürün korkak ve mahcup çıkan sesine karşı derin bir nefes aldım. Ellerimi saçlarımdan geçirip arkamı döndüm.


"Ne kadar sürecek bi tadilat." dedim müdüre bakmadan.


"4 ay kadar."


Okulun depreme dayanıksız olduğunu söyleyip, tadilet ettireceklerdi. Bu süre zarfında tüm okul çevredeki okullara dağıtılmıştı. Fazla kalabalık olmayan okulumuzdaki diğer öğrenciler, normal okula giderken Ece ile ben bir erkek lisesine kalmıştık.


Sinirlenmemin sebebi erkekler ile dolu bir okula gitmem değildi. Okul hakkında fazla dedikodular vardı. Bir sürü olayı olan bu okulda iki kız ne yapabilir?


"gibeyim." diye fısıldadım sessiz kolidorda. Herkes dersteydi ve yarın dağılıyorduk.


Eceye baktım. Oldukça üzgün görünüyordu.
Ailemin umrunda bile olmacaktı. Babam içlerinden ayrılıp kızıyla ilgilenmiyordu zaten. Annem desek konuşmazdi bile benimle.
Onlar bile bana yardım edemezken yapabileceğim bir şey yoktu.


Bekle beni Erkek Lisesi