Kendi iç sıkıntılarıma geri döndüm,o boğucu odaya geri dönmek istemiyorum.Ev sahibinin sürekli kapıya gelip kirayı istemesi, paramın olmadığını söylediğim halde o yaşlı bunağın kapımın önünden gitmeyip acır gözlerle bana bakması, istemiyordum.Şu an ölmeyi bile tercih ederdim imkanım olsa.
Kafamda dönen sıkıntılı düşüncelerden sıyrılmaya çalışıyordum.Tam annemle babamın halini düşünüyordum ki o tuhaf görünümlü adam "Sayın bayım,bu içkimi problem olmassa sizinle birlikte içmek istiyorum, okumuş birine benziyorsunuz. Belki dertleşir sorunlarımızı birlikte aşmaya çalışırız,ne dersiniz?"
Adama baktım,bir süre cevap vermedim. Kısık bir sesle "neden olmasın, buyurun lütfen" dedim. Adam sallana sallana yürüdü, çevredeki masa ve sandalyelere çarpa çarpa benim oturduğum masaya geldi.