Baban, evleri çok uzakta olmadığı için yürüyerek gidelim dedi. Sen de elinde bi telefon hemen telefonla uğraşıp duruyorsun. Geçtiğiniz yerlere arada bi düşmemek için göz ucuyla bakıyosun sadece o kadar. Biraz zaman geçtikten sonra baban 'oğlum kaldır şu kafanı telefondan geldik yahu Allah Allaah' diye söylenmeye başladı. Tamam baba tamam diyerek telefonu cebine koydun.

Kapıyı 2 kere vurduktan sonra orta yaşlarda yüksek ihtimalle annenle yaşıt güleryüzlü bir kadın ve arkasında uzun boylu hafif kır saçlı, yüzünde senelerin izler bıraktığı bir adam açtı.

Kadın ' hoşgeldiniiiiiz' diyerek sizi içeri buyur etti. Annen kapıdan girer girmez evden getirdiği hediyesini takdim etti. Kadın yine güleryüzle ' Ne gerek vardı yahu niye zahmet ettiniz' dedi ve terlikleri ayağınıza serdi. Yalnız 2 tane pembe 1 tane siyah terlik vardı. E haliyle baban siyah terliği ayaklarına geçiriverince sen mahcup mahcup pembe terliğe bakakaldın. Kadın 'kusura bakmayın taşınırken hep kayboldular utanma evladım biz yabancı değiliz' diyerek pembe terlikleri zorla giydiriverdi sana.

Utana sıkıla içeri geçtin. Klagib misafirlik muhabbetleri... Evi kaç milyara aldınız... Kaç senedir öğretmenlik yapıyorsunuz... Kahveye eleman aldınız mı vs vs..

Sen sıkılıp yine telefonla uğraşmaya başladın. O sırada ev sahibi ve adının Esma olduğunu öğrendiğin kadın ' Ben bir çay koyayim' diyerek mutfağa gitti. Mutfaktayken ' Kızıım gel çayları taşımaya yardım et! ' diye içerdeki odaya doğru seslendi. Esma teyze kapıyı açtı geç kızım diyerek elinde çay tepsisi olan kıza yol verdi.
Kız ' Hoşgeldiniiz buyrun ' diye çayı sana uzatırken kafanı kaldırırdın ve yok artık ya bu kadar da tesadüf olmaz amk diye içinden söylenmeye başladın. Yine o kız... Simay..

' Aaa bu kadar tesadüf olmazz ' diye şaşkın bakışlarla güldü Simay. Sen sadece aval aval bakıyorsun kıza.. Kız senden bir cevap bekleyip alamayınca o söze girdi. Biz daha önce de böyle böyle karşılaşmıştık diye anlattı. O an annene baktın ve annenin ' nereleri gezdiniz bakiyim kızla' der gibi hınzır gülüşünü gördün.