14.08.2016-Öğlen

Uyandığımda bi sigara yakıp televizyonu açmaya çalıştım. Fakat elektrikler yoktu telefona bakayım dedim servis yoktu.Şaşkınlık ve uyku sersemliğiyle camdan dışarı baktım. Sokak zombi kaynıyordu. işte yannanı yediğimin kanıtıdır. Evde kimse yoktu. Ailemi soracak olursanız astsubay babamı ve annemi yıllar önce terör saldırısında kaybetmiştim.O zamanlar babamın tayini Tunceliye çıkmış annemle beraber görev yerine gidiyorlarmış. Beni de dayıma emanet etmişlerdi. Lojmanı ayarlayıp beni de getireceklerdi fakat yolculuk esnasında otobüse pusu kuran teröristler tarafından şehit edilmişlerdi. Daha bebekmişim o zamanlar dayım ben biraz büyünce bunları anlatmak zorunda kaldı. Sağolsun Mete dayım beni kendi çocuğu gibi sevmiş bakmıştı. işini öğretmiş para kazanabilecek duruma geldiğimde beni rahmetli dedemlerin evine yerleştirmişti.Bir dediğimi iki etmezdi halimiz vaktimiz yerindeydi rahmetli dedemler sayesinde. Neyse hayat hikayemi bırakıp günümüze dönüyorum. Yaşadığım şaşkınlığın ardından sırt çantası hazırlayıp mutfaktaki et bıçaklarını alıp dışarı çıkmıştım. Garajdan arabayı alıp dayımlara doğru yola çıktım. Silah sesleri, dumanlar şehrin her yanından geliyordu. Dayımların evinin yakınına gelince arabayı durdurup bahçenin kapısını açtım arabayı dışarda bırakamazdım. Arabayı bahçeye çektikten sonra kapıyı kapatacaktım kapıya yaklaştıktan sonra sokaktan üstüme doğru gelen zombiyi gördüm. Paniklemiştim istemsizce belimdeki bıçağı aldım. Yanıma yaklaştıkça korkuyordum yakınıma gelince kollarını uzattı kafamdan kavramaya çalışıyordu. Elimdeki bıçağı önce kalbine saplayıp son gücümle ittirdim. Affalayıp yere düşünce o anın heyecanıyla dizlerimle göğsüne bastırıp bıçağı saplamıştım.Üstüm başım kan oldu haliyle. Bıçağı belime yerleştirip eve gittim kapıyı dört beş kez tıkladıktan sonra kuzenim Gökçe açtı. Salona geçtiğimde yengem ellerini yüzüne kapatmış ağlıyordu diğer kuzenim Alperen ise volta atıyordu.Üstümü başımı bile sormamışlardı belli ki bir şeyler olmuştu. Gökçeye sordum.

"Hayırdır?"
"Necdet babam yok ortalıkta"
"Kuzen haber alamadınız mı?"
"Dün işyerine gidicem demişti çıkma dedik ama babam işte laf dinlemez gitti geri gelmedi."
"Hay Allahım ya bu adam ne arıyor dışarda? Dur bakalım bulucaz bi çaresini dayım bu eve sağ salim gelecek"