Geldiğimiz ev önceki evimizden kat kat daha lüks ve dubleksti şaşırmıştım kim kime bu devirdi ev veriyo lan diyodum ki annem bana dayınıborcu vardı onu bu evi vererek ödedi dedi bende üstelemedim.Üst kata çıktım ve odada bir yatak vardı oraya kendimi attım puff diye toz kalktı. Sonra tavana baka kaldım. Düşünmeye başladım bir kaç gün öncesine kadar Türkiye de kendi evimdeyken şimdi Almanya da dayımın evindeyim. Düşündükten sonra annem Aslannn aşağı in oğlum yemek yiyelim dedi. Bende geliyorum anne dedim hemen merdivenleri 2 şer 3 er indim geldim annem makarna yapmış piknik tüpünde onu yedik hadi temizliğe başlıyalım dedik. başladık annem elime bi toz bezi verdi sen buraya ben buraya sen suraya ben buraya derken iflahım gibildi annem terminatör gibi camı siliyo sehpayı siliyo koltuğun süngerlerini çırpıyo tık yok. Ben tükendim birazda üşengeçimdir anne yeter ev pırıl pırıl oldu filan diyom duymuyo akşdıbına dayım geldi evi böyle derli toplu görünce annemle ekgibleri konusmuş annem tüp su istemiş yemeklik malzeme filan buzdolabı fırın tv mikrodalga bile vardı evde ki bizm evde yoktu merak ediyodum neyse. Dayım çok geçmeden geldi annem teşekkür etti dayım gitti. Annem yine maharetli elleriyle güzel bir yemek yaptı yedik yol yorgunluğu ve temizlik yormuştu mışıl mışıl uyumuşum. Sabah kalktım saat 10 civarı annem çay demlemiş yumurta kırmış günaydın oğlum hadi kahvaltıya dedi. Bugün farklı bişey yoktu öyle gidiyordu bir iki hafa böyle gitti dayım ekgibleri getiriyordu. Dayımın mesleği özel bir firmada müdür gıcır maaşı olan paranın hakkını veren bir adam. Günler günleri kovaladı dayım beni çalıştığı firmaya sokmaya çalıştı firmanın çalışan yüzde 70 Türk neyse firma iş makinaları tamir bakım vs bir yer ben buraya girdim sağlamda torpilim var hiç sıkıntı çekmedim dil konusunda yavaş yavaş alıştırıyordum kendimi. işe girdim işi sevdim zaten insanlarıda sıcak kanlı Almanya da insanlar Türklere zorluk çıkardığı için Türkler iyice kenetlenmiş sayılır. işe başladık sıcak kanlılıkla anlattılar 1 ay 2 ay 3 ay derken işte baya ilerledim leb demenden leblebiyi anlamaya başladım. Böyle devam ederken iyice dilim gelişiyordu anneme de güzel eşyalar yemek malzemesi her türlü eksiğini ben karşılıyordum annem benimle gurur duyuyordu annem de dilini geliştirmişti ama dili dönmüyordu sonuçta küçükken öğrenmek lazım. Böyle sürerken insanlarla samimi olmuş iş yerinde seviye atlamış sevilen biri olmuştum. işten eve evden işe bir insandım. Hayatım toz pembe ilerliyordu yaşlanıyorduk. Ben artık insanlarla tanışmak istiyordum mahallede dolaşıyordum . insalar iyidi ama Almanlar la Türklerin husumeti var gibiydi ki o zamana kadar mahallede küçük çaplı bir kavga çıktı sonra o lavukarla tanıştım. Hayatımın değişceğini anlamalıydım bu lavuklar böyle iri kıyım zımba gibi delikanlılardı beni tanımak istediler kimlerdensin kimsin ne iş yaparsın gibi bi sorguya çektiler köşe başında bir yerde bende anlattım herşeyimi ben Aslan annemle şu ilerdeki evde yaşarım Türkiye nin şu şehrinden geldim özel bir firmada iş makinası tamiri yapıyorum dedim ve adam artık o işi bırak bizim için çalışıcaksın dedi. Bende ne oluyo hayırdır gibisinden bi cevap verdim. Seni büyük patronla tanıştırıcam sakın bi yanlışını görmeyim çizerim dedi ben tırstım napıyım toz pembe büyü bozulmuştu.
Bi tane iri tank gibi bir herif gördüm duvarda kocaman bir Türk bayrağı yanında bir kum torbası sol duvarda envai çeşit silah vardı. Ben üç buçuk atıyordum. Adam hoşgeldin buyur koç dedi. Bende oturdum. Sen çıkabilirsin dedi beni getiren lavuk gitti baş başa kaldık bu adam Almanyanın Türk mahallelerini koruyan bir mafya yada onun gibi biri neyse bu başladı
- bak koçum neden burdasın biliyormusun
+hayır
-burdasın çünkü adama ihtiyacımız var artık iyice çöktük almanlar insanlarımıza taciz ve kötü davranıyor ben bu masaya senin kadar ken getirildim ve hala bu masadayım gibi milliyetci bir konusma yaptı kapıdaki adama bağırdı.
-minik bu kardeşimize kurallarımızı öğretin dedi. Ben hala neyin içindeyim bilmiyorum ama milliyetçi ruhum kabarmıştı. Bende bu topluluğun bir parçası olmak istemiştim.