Merhabalar, önceden hiç kimseye anlatmadığım/anlatamadığım herşeyi sizlere anlatacağım.
Herşey 8 yaşında başladı 8 yaşında ilk işime girdim bi kahvehanede boş bardakları topluyordum günlük 5 lira hasılatı vardı
patron babama veriyordu parayı birgün bardakları taşırken sakarlığıma denk geldi elimdeki 3 bardağıda kırmıştım
patron dinlemeden direk dövdü hayatımda yediğim ilk dayaktı yaklaşık 20dakika ağlamıştım bu olayı babama anlatayım dedim
babamda dövdü neden doğru düzgün iş yapmıyon lan deyip karanlık bir odaya kilitledi beni. bir geceyi o odada geçirmiştim
sabaha kadar ağladım halimi sormaya ne annem nede babam geldi. O odada yalnız olmadığımı hissediyordum neyse kısa geçecem
Her Allah'ın günü döverdi babam. 13 yaşımda evlatlık olduğumu öğrendim. artık anlam verebiliyodum bu olanlara
Yapacak birşeyim yoktu o evde yaşamak zorundaydım birgün babam gece 4de beni uyandırdı birşey soramadan giyindim
arabaya bindirdi 5-6 tane adam vardı yanımızda bir mezarlığa gittik bunlar mağara gibi biryere girdi banada etrafı
gözetliceksin dediler tabi sesimi çıkaramadım 20dakika sonra içerden çığlıklar gelmeye başladı ben korkudan ağacın arkasına
saklanmıştım bunlar dışarı çıktı hemen arabaya bindiler hızlı bi şekilde eve gittik. o gece uyuduğumda rüyamda o beni
kilitledikleri odadaydım her tarafımda mum vardı ama maviydi ateşleri kan ter içinde uyandım hiç konuşmadan sanayiye gittim

2 hafta sonra tekrar oraya gittik bu sefer bende içeri girmiştim bunlar bir mezarlık bulmuşlar mezarlığın içi altınla doluydu
Bir can vermek gerekiyomuş onları almak için beni tuttular Arapça birşeyler söyledi aralarından biri bunlar yere kapandılar
beni bıraktılar bende o fırsatla kaçtım eve gitmedim o gece sokakta yattım uyandığım zaman boş bir ev buldum 1-2 hafta
orda geçirdim artık hırsızlık yaparak yaşıyordum. Rahatım nerdeyse iyiydi fakat bir gece rüyamda tekrar o odayı gördüm
Bu sefer bir ses duyuyordum tekrar o mezarlığa dönmemi istiyordu o ses gitmedim. fakat günler geçtikce dahada acı
hissediyordum en sonunda gitmeye karar verdim gece 10 gibiydi saat. Girdim içeri babam ve arkadaşlarının kafaları vardı
hemen kaçmaya başladım fakat sırtıma sert bi cisimle biri vurdu bayılmıştım gözlerimi açtığımda bi sandalyede bağlıydım
karanlıktaydım o mezarlıkta. Bir adam geldi yanıma 35-40 yaşlarında gözleri siyahtı dövme yaptırmıştı gözlerine
Önce anlamadığım birşeyler söyledi etrafımda mumlar yaktı sonrada diz çöktü tekrar anlamadığım şeyler söyledi
durmadan konuşmaya devam ediyordu. 3-4 dakika sonra ayağa kalktı. Sağ elimin serçe parmağını kesti bağırdım
yumruk attı sustum.

Bana ayin yapmayı öğretti onların emri altında çalışmaya zorladılar. yavaş yavaş alıştım onlara artık bende her hafta
düzenli olarak ayin yapıyordum saçlarımı kestiler tamamen onların emri altına girmiştim. 3 hafta geçti. mezarlığa
bebek getirmemi istedi o adam. Üvey kuzenimin çocugu vardı 7-8 aylık. Maske takıp girdim evlerine kuzenim vardı
bişey diyemedi dili tutuldu. uzak dur dedim bebeği alıp evden çıktım mezarlığa gittim. bebeği verdim adama
bebeğin kıyafetlerini çıkardı. Havaya kaldırıp anlamadığım şeyler söyledi. Bebeği yere koydu gözlerini çıkardı.
Sonra kendi kafasını kafasını kesti. Ben ve bebek kalmıştık mezarlıkta napacagımı bilmiyordum hemen koşarak uzaklaştım
Koşa bildigim kadar koştum sonunda bir mahalleye varmıştım Yatsı ezanı okundu tövbe etmeye camiye doğru yol aldım.

Camiye girdim 5 dakika geçti hoca geldi hiç kimse yoktu bizim dışımızda. Hocanın gözleri siyahtı anlamıştım orası cami
değildi hemen çıktım dışarı tekrar koştum bir evin kapısını çaldım 50-60 yaşlarında bir amca açtı kapıyı. amca bir bardak
suyunu alabilirmiyim dedim amca getirdi suyu içtim teşekkür ettim amcaya. Oğlum gel yolcusun galiba bi gece misafir edeyim
seni dedi. hemen kabul ettim girdim içeri bana yatacagım yeri gösterdi. Saat 4 oldu uyuyamadım korkudan. acıkmıştım
mutfakta bişey atıştırayım dedim. kapıdan çıktım mutfağa girdim buzdolabını açtım arkamda birini hissettim
Arkamı döndüm sandalyede o bebek vardı gözleri yerindeydi. bağırdım amca geldi yanıma sakinleştirmeye çalıştı beni
Bebeği gösterdim bebek yok olmuştu. oğlum hayal görmüşsün sakin ol ben seni bi okuyam dedi. okumaya başladı fakat
Arapça degildi o bilmediğim kelimelerdi. Haraket edemiyordum. besmele çekmeyi denedim amca sustu. sonra düzeldim
hemen evden çıktım kendi evime döndüm ve şuanda bu satırları yazıyorum.

Siz bunları okuduğunuzda ben çoktan ölmüş olacağım -Ş.S. Evde ölü bulundu arkasında kalan tek şey bu not ve bir bez bebek