sizi mahveden bir olay mı yaşadınız boşuna günlerce üzgün bir şekilde başınız önde gezmeyin beyler. çünkü kimsenin gibinde değildir bu. hatta birçok durumda en yakınınız sandığınız insanlar yaşadığınız dramla içten içe sevinir de siz bunu farketmeden onların omuzlarında ağlarsınız.

bunları ben de yaşadım ve farkettim. sonra giberler dedim amk. artık bir kere düşünce "mahvoldum" deyip yerde zırlamayacaktım. ayağa kalkacaktım. bi daha mı düştüm sorun değildi. Allah a şükür 2 kolum 2 bacağım ve bunları kontrol eden bir aklım vardı. "7 kere düş 8 kere ayağa kalk" diye bir söz vardır japonlarda. benim yaşam prensiplerimdendir.

Lise için 4 yıl yurtta kaldım evden çok uzaklarda. üni yi de şehir dışında okudum. aileme yük olmamak için yazları çalışıp harçlık yaptım. son senemde çok paraya ihtiyacım olduğu için yıl içinde de çalışmam gerekmişti. iş aramak için gittiğim onlarca yerden elim boş geri dönmüştüm. ama sorun değildi. yine arayacaktım ne de olsa "yedi kere düş sekiz kere kalk " tı değil mi. sonunda kapısını çaldığım bir şirkete kabul edildim ve harika bir dönem geçirdim. hem derslerim hem çalışma şartlarım oldukça iyiydi. cebime para da giriyordu hamdolsun.

Hayatımda çektiğim çileleri anlatıp da lafı fazla uzatmayacağım beyler. Demek istediğim sadece şu; gerçekten ama gerçekten çaba gösterdiğiniz müddetçe elde edemeyeceğiniz hiç bir şey yoktur. Kendinize güvenin. Ekgibliklerinize değil artılarınıza konsantre olun. Aynaya baktığınızda "hay tipimi gibeyim" demeyin kendinizi motive edin. Siz kendinize inanmadıkça başka insanların size inanmasını nasıl bekleyebilirsiniz.

Ağaç dallarında oturan kuşları iyi izleyin beyler. O kuşlar asla dalın kırılmasından korkmazlar. Çünkü dal değildir güvendiği kuşun. Kendi kanatlarıdır.

Hepimizin içinde doğru işlere harcandığı takdirde çok büyük potansiyel mevcut. "doğrularınızı" bulun ve kanatlarınızı çırpın. hadi eyvallah