kendinize herhangi bir bankadan birikim hesabı açtırın. bu hesabın internet bankacılığını kapattırın. bir adet kavanoz ayarlayın kendinize, her akşam eve geldiğinizde cebinizdeki bütün bozuklukları bu kavanoza atın. bu kavanozdan para almak kesinlikle yasak. her haftasonu ya da ay sonu buradaki paraları sayın, artık 50 lira mı eder, 300 lira mı eder, ne kadar tamlattırılabiliyorsa o kadarını alın poşete koyun, bim gibi a101 gibi markete gidip bütünlettirip bu başta açtığımız karta yatırın parayı. tümletemediğiniz küsurat parayı da kavanozda bırakıyoruz, cebe atmak yok. bu şekilde kısa sürelerde ne kadar para biriktirebileceğinize inanamazsınız. ne kadar çok parayı israf ettiğinizi farkettiğinizde alttan ufak bir sızı hissedebilirsiniz. geçecektir.
genel inanışın aksine, hayatınızı ortalama bir şekilde idame ettirebildiğiniz her şartta kenara 3-5 kuruş koyabilirsiniz. burada kaçınızın gücü günde kenara 1 lira koymayı kaldıramıyor? gülebilirsiniz belki ama bu en kötü durumda bile ayda 30 lira para koymuş olursunuz kenara. yılda 360 lira para eder.

bu işte tek temel bir kural var. kenara koyduğun paraya eğer seni gerçek anlamda ölümden kurtarmayacaksa dokunmayacaksın! 2 gündür aç olsan bile o paraya dokunmak yerine makarna kemireceksin.

şunu düşünmek lazım, baban (allah gecinden versin) öldü, kimse de sana sahip çıkmıyor ortada kaldın. ya da işten kovuldun, çocuğun hasta hastanede sürekli bakıma ihtiyacı var. ya da acilen ameliyat olman gerekiyor kimsede de para yok. bu senaryoların sayısı binleri bulur zorladığında. hayat her zaman istediği gibi gitmiyor insanın. para biriktirmek, en azından ucundan kıyısından başlamak şart.