Beyler dış cephe ne kadar eski gözüksede içerisi bildiğin bir diş hekimliği gibi temiz görünüyordu, evden daha çok bir klinikmiş gibiydi, böyle bir yer görünce rahatlamıştım. Çay getir zütür falan yaparım heralde diyordum, bir şey getirip zütürdüm ama çay değildi. Korkarak 'Ben ne yapacağım burada acaba?' diye sordum, sesim vurmalı çalgıymış gibi titriyordu. 'Burası kerhane Orhancım, sen kızlarımıza sahip çıkıcaksın, onların moralini yüksek tutacaksın bir de haftalık kim geldi-gitti onların kaydını tutacaksın, para konusunda sıkıntın olmasın iyi kazanacaksın.' diyince nalları diktim beyler. Bunları ben mi yapacaktım? Ebesinin amı arif.
Çayı demledikten sonra kahvaltı yapmaya başladık, kadına bir bakarsak 40 yaşlarında 170 cm boyu ve abartısız makyajı vardı. Gözleri kahverengi ve cildi fazla kırışmamıştı, dudakları pembemsiydi. Bembeyaz teni vardı ve fiziği oldukça hoştu. Süzdüğümü farketmiş olmalı ki 'Para için ciks yapmıyorum, bu işlere bulaşmayacak kadar kurnazdım ama öyle böyle girdik işte orhan, fahişe olmasakta pazarlamacı olarak.' Ben de bunu nasıl düşürürüm acaba diye düşünüyordum. Allah cezanı versin arif...