Kendimi bildim bileli bir kızla çıkamadım beyler. Hep 2. Planda oldum .Arkadaşlarımın hep gölgesinde oldum. Kızlarla hep aram iyiydi ama hiç ileri geçemedim zaten çok az arkadaşım var .hayatta giblenmiyorum beyler. insanlar eskiden dalga geçerlerdi gülerdim hep gülerdim ama artık arama mesafe koydum şimdi ise sadece uzaktan bakıp pis pis gülüyorlar .
(bkz: senin özgüven sorunun var dostum)
Demeyin beyler aslında çok özgüven sahibiyim ama bi tak yapamıyorum özgüvensizlik değilde yapamamazlık bunun adı .
Aynaya baktığımda çirkin bir insan yok karşımda ama yakışıklıda değil. bi ortama girdiğimde giblenen yerine adam çokluğu oluyorum yada okeyde 3 kişiye dördüncü kişi oluyorum normal bir insan olamıyorum. anlayacağınız sadece insanların benim onlara davrandığım gibi davranmasını istiyorum ama insanlar gibimsonik bahanelerle ya beni dışlıyorlar ,yada dalga konusu edip sofralarına meze ediyorlar .Orda bir insan gibi değilde şu düşen kaykaycılar varya hani bizimde güldüğümüz onlar gibi algılıyorlar bazıları ise bu ezikliğimin farkına varıp garip bir iyilik perisi oluyor. Eskiden bu insanlara hayran olup ne kadarda iyi insanlar desemde bana acıdıklarını anladığımdan beri onlara da mesafe koydum sadece istediğim normal bir insan gibi davranılmak iyi davranılmak yada dalga geçilmek değil şunları yazarken bile bazı şeyleri saklamaya çalışıyorum ,misal -i kelam bazen bi olay oluyor 2 ay sonra o olay aklıma geldiğinde aslında benle sohbet eden insanların benle dalga geçtiklerini anlıyorum ve o insanlardanda soğuyorum. çevremde hiç insan kalmadı ve ben bunun farkındayım. eskiden bütün insanlara kızardım benle dalga geçip hor gördükleri için ama artık kızmıyorum . sadece yanlış yapıyorlar o kadar ama asla kızılmayı haketmiyorlar çünkü kendimi bu derece alçaltan benim beyler ve dahada kötüsü kendimi normal insan statüsüne nasıl çıkartabileceğimi zerre bilmiyorum .
Şimdi gelişmeleri editleyerek yazarım şu bi yıl içerisinde nasıl bir değişim sergilicem ya bitik bir tip olucam yada statü kazanıp halka karışıcam bu arada yaşım 17