patronum artık benim elemanımdı amk.
hatırladıkça gülerim.
kendisini de 2 ay kadar önce işten çıkardım. (haklı sebeplerim vardı , şimdi buraya açmak olmaz)
lüks bi ofisim , dev gibi fabrikam , sürekli müşterilerim vardı.
cebimde param vardı , hemde tak gibi.
banka hesaplarım doluydu binlerce lirayla.
ama bişey ekgibti beyler.
dev gibi fabrikası olan adam
2005 model fiat palio kullanıordu amk. ( modelini hatırladım )
ulan dedim kendi kendime genç yaşımdayım
neden spor arabam olmasın
her ne kadar param olsada o kadar param yoktu
yine bi biriktirme aşaması vardı
1.5 ayda parayı biriktirdim beyler , ve hala çok sevdiğim ilk arabamı aldım.
2008 , porsche 911...
o arabayı kelimelerle tarif edemiyorum , çünkü hissetmeniz gerekiyor.
zamanın dilenci çocuğu , şimdi insanların sokaktan geçerken arabasını görünce kıyıya vurmuş balinaya bakar gibi baktığı bi insan olmuş.
adam olmuş.
bi söz vardır beyler
"hayat hep iyi , ya da hep kötü gidemez"
iyi kısmı bitmesin diye çok çabaladım.
başardığımı sanmıyorum.