Yalnızım panparlar. Hemde çok. Bizene diyeceksiniz. Deyin umrumda olmaz. Ben artık çok bunaldım bu hayattan. Herkes dışarda ortamlara akarken benim bu sitede kola çekirdek yapabileceğim arkadaşım dostum bile yok. Olmadı da. Hep aile zoruyla dışarı çıktım kimseyi bulamadım. Evde durdum komşulardan asosyal huur çocuğu damgası yedim. Ama bilmiyorlarki hiç dostum yok. Eğlenip gezebileceğim bi sevgilim yok. Dertleşebileceğim, Ahmet Kay,a Müslüm baba dinleyebileceğim bir kardeşim yok. Neden biliyormusunuz? Çünkü hiçkimse benim gibi doğru dürüst bir insanı sevmez. Kendileri gibi bin olmayan kişileri sevmez. Kuzenlerin var diyeceksin. Bu yaz hepsi yurtdışına çıktı. Kimi Amerikada kimi Viyanada kimisi Bosna da. Bi ben kaldım şu ülkede. Ölürüm Türkiyem. Ama hep aynı hep aynı insan bunalıyor bi yerden sonra. Gelin yalnızlar olarak bu başlık altında dertleşelim..