Annemin düğün davetiyesiydi.. Ama mektup annem tarafından gönderilmemişti. Kimin benimle ne alıp veremediği vardı da bana böyle bir binlik yapıyordu. Zaten kimin tarafından gönderildiğini biraz sonra öğrenecektim . Kocası göndermişti. Davetiyeye bır kağıt da eklemişti.
Après cela, pas de mère Annen artık yok.

Annem artık yok.. Zaten benim için annem beni terkettiğinde ölmüştü. Açıkçası pek tepki vermemiştim artık alışmıştım annesizliğe. O yaz bir davetiye de biz basıyorduk. Candan Hocayla Burak evleniyordu. Düğün Ağustos ayında oldu. Klagib izmir düğünü eğlenceli çalgılı içkili. Hiç unutmam ilk alkol deneyimim o düğün olmuştu. Burağın yeğeni ismi Serkan. Yanıma geldi tanıştık. Önce hafiften bir müzik çaldı sonra candan hocayla burak sahneye geldi. Candan Hocam gerçekten çok güzeldi. Evet beyler hayatımda o kadın kadar güzel birini daha görmedi öyle söyleyeyim. Burak da zaten kendine güvenen yakışıklı biriydi anlayacağınız ünlü çiftler gibi olmuşlardı. Neyse onlar evlene dursun biz serkanla binlik peşindeydik. Serkan bana hiç bira içtin mi dedi bende hayır dedim. Bana bakıp bende diye güldü. Bende ona dönüp o zaman içelim diye bin bin sırıttım. Operasyon belliydi sakiler içki dağıtırken serkan babasının içki istediğini adama söyleyecek ve alacaktı. Plan tıkır tıkır işledi. Serkan elinde efes pilsen metal orta boy birayla geldi. Bana baktı ve ilk sen dedi. Bende zaten dünden meraklayım aldığım gibi sanki kola içercesine kafama diktim. Dikmemle öğürmem bir olduç. Bu iğrenç bir şeydi. Serkana bakıp berbat dedim. O da içtikten sonra öğürmüştü evet gerçekten berbattı. Sanki kolonyayı tahılla karıştırmışlar gibi bir tat var dedim. Zaten öyle dedi ve güldük...