Birgün yine sıradan facebookta konuşuyoruz ama beyler, her mesaj attığında heyecanlanıp taklalar falan atıyorum. O zaman tabi görüldü falan yok ya. Kafeye çağırdı beni facebookta konuşurken. kafe zaten bizim eve 15 dakka yürüme mesafesiydi. Gittim oturdum bekliyorum üstümü düzeltiyorum aylardan kasım, üşüyordum da biraz. (KAFENiN TERASI) bu sonradan geldi ve ben tam elimi uzattım o bana sarıldı, anlayamadım neler olduğunu. Bir insanın nasıl ruhunun ısındığını anlamış oldum artık. Oturduk kahve falan söyledik. Havadan sudan muhabbetler. Tuvalete gittim geldim, kararlıydım sevdiğimi söylemeye. oturdum masaya Gizem dedim. Efendim dedi gülerek, bir kez daha büyüledi beni. Ve kelimeler boğazıma dizildi bişey diyemedim. Oradan çıktık bunu evine bıraktım eve girerken bana son bir kez sarıldı ve o an herşeyi unuttum beyler. Beni benden alıyordu ciddi anlamda. Eve dönerken...

Şukulayın devam edeyim