Arkadaşımın gelmesini beklerken ben yine afacanlık peşindeyim. Ailelerin bahçesine top atar onlarla dalga geçerdim. Bir zaman sonra topu vermemeye başladılar Bahadır geldi yanıma. Neyin var dedi bana bende topumun denize kaçtığını söyledim O ise ailesinin yanından dönmüş perişan bir halde. Yüzü hafiften solgun adeta korkudan konuşamaz halde. Bende sordum ona neyin var diye oda geçiştirdi. Anlamıştım ama bir şeyler olduğunu. Her sene evime alıp atari benzeri oyunlar oynardık. Çam ağacının iki dalını potaya benzetip topu arasına atmaya çalışırdık. Kumdan kaleler yapıp birbirimizle yarıştırırdık. Zamanla bu dostluk bağı kardeşden de öte bir hâl oldu. Gel zaman git zaman ailelelerimiz de birbiriyle kaynaştı. Ama ben onda bir şeyler değiştiğini biliyordum. Her sene azalan saçlarıyla buruşmuş yüzüyle gelirdi yanıma. Bense onun ergenlikden dolayı böyle değişim yaşadığını, her birey gibi kendi değişimini yaşadığını zannetmiştim yada buna kendimi inandırmıştım. Bir yaz, gelişini beklediğim çok yakın arkadaşımın hastahanede olduğunu öğrendim. Herhalde bu yaz gelemeyecek seneye oynarız diye düşündüm içimden. Ama annem babam ağlıyordu bense buna anlam veremiyordum. Hastalık ulan sonuçta geliir geçer diye düşündüm. Ertesi yaz ailesi ve kendisi yoktu. Acaba işleri mi var diye düşünürken annem konuya açıklık getirmişti. En yakın arkadaşım canımı feda ederim dediğim panpam adeta kayan yıldız gibi düşüp gitmişti. Şimdi ne yapacaktım ben? Sıkıldığımda kimin evine gidecektim? Yere düştüğümde ağlayarak kime sarılacaktım? Türkiye son saniye de gol attığında kimle coşup bağıracaktım? Tasolarımı kimle tokuşturacaktım? Beraber gittiğimiz çay bahçesinde hangi çalışanları kazıklayacaktım? Kimle yüzme yarışı yapacaktım? O an bunları düşünürken, annem cenazesi iki gün sonra dedi. Bu muydu hayat, değer verdiğin insanları teker teker kaybederek mi yaşamak gerekti? Şimdi dönüp bakıyorum da onunla yaşamadığımız yapmadığımız ne cinlikler vardı. Oturdum beraber basket oynadığımız çam ağacına, ferdi babamı dinlerken denizden yansıyan ay ışığına bakıyorum...

Edit: Hikayeyi bölseydim 10 şukuya devam ederim gibisinden daha çok şuku gelirdi.