bizdik be valla bizdik..
gündüzleri çelik çomak oynar rengimiz bitter çikolataya dönene kadar top peşinden koştururduk. Toprak bı yer bulduk mu çıkarırdık misketleri Allah ne verdiyse vura kıra kazanmaya çalışırdık. hiç bişey bizi pokemon tasosu kadar mutlu etmezdi. gündüz bunları oynarken gece saklambaç oynardık mahalle bizimdi zaten avucumuzun içi gibi bilirdik. komşunun örgülü saçlı kızına aşıktık ama gerçek aşktı iki kelime etmeye çekinir ebeleme oynarken hep onu kovalardık. Annemiz nerde olduğumuzu bılırdı bi seslenmesıyle kapının önünde biterdik. Saat zaman kavramı yoktu akşam ezanı okudu mu eve gıtme zamanıydı. Ateşin içinde patates pişirmeyen var mı aranızda? yoksa en kısa zamanda yapsın tadı çok güzel yada o zamanın verdiği bi şey olabilir bilmiyorum. telefon bılgısayar falan hak getire. ihtiyaç da duymazdık kı zaten kımın nerde olduğu belliydi plan yapmazdık. Plan nedir bilmezdik, ihanet hainlik gibi şeyler bizim mahallemizden geçmezdi. Burger King mc donalds falan bilmezdik salça ekmek vardı bizde lan tadını hiç bişeye değişmezdim. Bi milyonla bi hafta idare ederdik gerçi o zaman çok paraydı istediğimiz herşeyi alırdık meybuz, halley, Kütahya çekirdek.. Biz çok güzeldik beyler, hele şimdikileri görünce daha çok özlüyorum o günleri. iyiki o zamanın jenerasyonuyduk biz. Dinlediğiniz için sağolun yazmak istedim