yalnızlık ve hüzün..

insanoğlu çoğu zaman hayallerine yenik düşer.. Buna rağmen her defasında inatla daha ulaşılmaz hayaller kurar zihninde.. Bile bile lades der aslında..

insanın en zayıf yönleri aşık olduğunda kendisini gösterir.. Niye mi..? Gerçek aşkı bulmak için o kadar uğraş sarf etmiştir ki, artık bitap düşüp kendisini sevdiğinin himayesine teslim etmeyi uygun görür.. Fazla bir beklentisi yoktur aslında.. Altı üstü güvenmek ister, sevilmek ister..

Bir müddet dünyanın en mutlu insanı olur.. Sonrasında ise uçurumun kenarında bulur kendisini.. Yalnızlık o zaman baş gösterir işte.. O yoksa kimse olmasın der insan ve dört duvar arasında kayıplara karışır zamanla..

Aklıma estikçe yazacağım bir başlık olsun..