Efendime söyleyim çıktık biz yukarı manzara efsane, bulutlar pamuktan beyaz bi deniz oluşturmuş gibi insanın üstüne doğru yürüyesi geliyo. Neyse fotoğraf falan çekiniyoruz biz tam çekerken bi anda sırtımdan içeri bi soğukluk hissettim ananı gibiyim dedim bi an bi döndüm valeria içime kar atmış aha seni huur kızı bittin sen. Ben ona o bana derken ben tuttum yatırdım karın içine ama benim haşmetli yerinde durmuyo. O arada işte italyan hocalarla bizimkiler geldi onlar gülüyo amk nası rahatlar bizimkiler bana kızıyo neyse ben güldüm kızı bıraktım şakalaştık falan geri iniş yoluna geldik. Bu sefer bizim hocalar laf etmesin diye bunlarla aynı turda indim aşağı otobüsü beklemeye başladık.