Neden özür dilediğini sordum ama bende çok korkmuştum. " Herşeyin başında seni Ahmeti unutmak için kullanmıştım weing, ama sen en zor günümde bile yanımda oldun beni asla bırakmadın, bunu benim öz annem bile yapmadı, sana ne kadar teşekkür etsem, seni ne kadar sevdiğimi söylesemde az" dedi. Bende ağlamaya başlamıştım. Neden ağlıyordum bilmiyordum kullanılmanın acısımı yoksa sonradan alevlenen bir aşkın közünün bitmesimiydi neydi bu olay. Ceketimi alıp evi terkettim o gün deli gibi yağmur yağıyodu iyi hatırlıyorum. Hastalandım rapor aldım yataklara düştüm günlerce sinir krizleri geçirdim, arada sırada esrarda aldım ama o hiç gelip kapımı çalmadı. 9 ekime kadar. O gün yine gözlerim kan çanağı her taraf bira şişesi oldupu günlerden biriydi, kapı çaldı, çaldı, çaldı babannem evde yoktu galiba. Kalktım yavaşça kapıyı açtım. Eylüldü kapıdaki. Beni çok merak ettiğini söyledi ve hemen içeriye odama daldı. Odamdaki rezaleti görmesini istemiyodum ama çoktan oturmuştu bile. Konuşmaya başladı, herşeyin o şekilde başladığını sonradan bana cidden aşık olduğunu ve günlerdir meraktan napıcağını şaşırdığını falan anlattı. Dinliyordum beyler hiç tepki vermedim. En son kalktı yanıma oturdu. Sarıldı ve ağlamaya başladı, affetmek istedim onu orda. Bende ağlamaya başladım gece yarısıydı zaten ikimiz beraber ağlayarak uyumuşuz sabah kalktığımda hala yanımda uyuyordu. Alnından öptüm ve odayı temizlemeye başladım.

Merak edenler olursa hala Eylülle beraberiz ikimizde aynı üniversiteyi tutturamasakta aynı şehirdeyiz o Eskişehir Osmangazide ben Eskişehir Anadoludayım, sözlendik aileler arasında zaten uzun süredir tanıştığımız için aileler aynı evde kalmamızada izin verdiler şu an evi kiraladık ama yabancısı olduğumuz bu şehirde birbirimizden başka tanıdığımız yok. Baştan beri amacım ne primdi ne adımı duyurmaktı nede trende girmekti, amacım sizlere kendi hayatımı anlatıp birşeyler aktarmaktı bunuda gayet güzel bir şekilde başardığıma inanıyorum hepinize çok teşekkür ederim allaha emanet olun