telefonla helen'in abisini arayacaktım ama kavga sırasında telefon kırılmış çalışmıyordu geç saatlere kadar köpek gibi iz aradım evi bulmam saatlerimi almıştı kapıyı çalacağım sırada helen'in abisi sessizce beni çağırdı bahçede oturuyordu beni görünce derin bir nefes almıştı biz polisleri önceden fark edip dağıldık seni kaç defa aradım bilmiyorum polislere yakalandın sandım korkudan ölüyordum dedi benim gözüm morarmış onunda ağzı yüzü dağılmıştı abisi hala kendinde değildi telefonunu alıp helen'i aradım telaşlı bir sesle neredesin diye sordu ben oskar merak etme bugün arkadaşlarla takılmaya devam edeceğiz eve yarın geliriz dedim neden telefonunu açmıyorsun dedi birşey salladım tamam diyip kapattı