Istanbula yaklaşmıştık son 170 km kalmıştı yolculuğa devam ederken tırdaki cipsimi yiyordum bir anda kulak zarını patlatıcak bir şekilde ses geldi kulaklarım çınlıyordu pis fransızlar helikopter ile kamyonları ve tırları tarıyolardı

K: komutan b: biz nakliyeciler

K:hemen uzakalşın ordan
B:komutanım nereye gidicez
K: refüja doğru yaklaştırın tırları daha sonra yavaş şekilde yolun altındaki tarlalara girin
B: anlaşıldı

Tırları tarlaya sokmaya çalışıyorduk 4×4 çalıştırdım biraz da olsa faydası oldu tırı tarlaya yerleştirdim 48 numaralı tır tecrübesiz olduğundan dolayı becerememişti tam ona yardıma gidecekken fransızlar onu vurdu artık 56 tırdık yiyecek kamyonun dan 1 tanesi gitmişti komutana haber verdik hemen bize yanmamış olan malları kendi kamyonumuza almamızı söyledi üstümdeki uzun kollu üniformayı çıkardım ve eldivenlerimi takıp arkadaşlarıma yardım etmeye gittim her 5 dakikada bir fransız helikopteri geldiği için tarlaya saklanıyorduk ara ara ateş açıyolardı tarlaya bu şekilde tam 6 saatde yükledik kendi tırlarımıza yanmayan malları yola koyulma vaktiydi yemeklerimizi yedikten sonra yola çıktık saat sabaha karşı 4 dü aşırı uykum gelmişti ama sürmeye devam etmek zorundaydım 3 saat sonra istanbula vardık burda dinlencektik askeri kışlaya çektik tırları ve uyuma yerine geçtik sadece 4 saat burda kalacaktık.

BEYLER REZ ALMAYA VE ŞUKU ATMAYA DEVAM EDIN TRENDE SOKALIM BUNU 10 DAKIKAYA GELIYORUM