Öncelikle herkese selamin aleykum. Arkadaslar ben su an 18 yaşındayim her sey 7. Sinifta başladı. Cok sevdigim bir kiz vardi çocukluk aşkı o ara cikmistik sonra o benden ayrıldı acayip üzüldüm icime kapandim insanlarla konusmamaya başladım. Bi sure sonra kekeleyerek konuşmaya başladım. Bazi kelimeleri soyleyemiyorum. Mesela birine bugün asagidaki kafede oturalim mi demek istiyorum ama o kafe kelimesi cikmiyor ağzımdan ve lafi dolandiriyorum durmadan en son sacmalayacak gibi oluyorum nefesim kesiliyor o anda telefonum calmis gibi yapip ortamdan uzaklasmaya calisiyorum. Arkadaslae benim hedefim hukuktu ailemde çok istiyordu ama sırf kekeme oldugum için bilerek bazi sorulari lysde isaretlemedim hukuk kazanmayim diye sonucta konusulan bir meslek. Aileme karsi ve yakin arkadaslarima kekelemeden konusabiliyorum. Ailem kekeme oldugumun farkinda değil soylemeyede utanıyorum. Hep Allaha dua ediyorum. Bu sene universiteye basladim pdr bolumune cok korkuyorum. insanlar yadirgayan bakışlar atiyor size cidden çok uzuluyorum. Bide bazilari kardes sen kekeme misin diye soruyor o zaman napacagimi bilmiyorum. Çok uzuluyorum bazen intihar etmek aklima geliyor. Bazilari kekeme oldugumu ogrendikten sonra bilerek bana soru soruyorlar sırf ben gidince aralarinda dalga gecmek için. Bir kac kez sahit oldum benim taklidimi yaparlerken ama bir sey demedim. Ne diyebilirim ki. Arkadaslarim hep aciyan kucumseyen gozlerle baktilar bana. Halimden sadece kekeme olan bir insan anlar. Ne yapacagimi bilmiyorum Allah bu durumda olan herkese sifa versin.