17. gün uğursuz gün hiç sevmem 17 sayısını bi kresinde mat tan herekn iyi not alırken ben bu notu almıştım sınıfta alay konusu olmuştum.
Sabah uyanır uyanmaz taze sıcak ekmeklerle kahvaltımızı yapıp tarlaya gtcektik.ilk defa tarlaya domates biber toplamaya gidiyordum biraz değişik biraz heyecanlıydım.
Dayımın traktörüne binip tarlaya doğru yola koyulduk.8 de tarlaya girip öğle suları öğle yemeğine oturduk .Domatesi sebzeleri dalından toplamak gerçkten eğlenceliydi .Bi o kadar da yorucu .
Komşuların tarlasıda dayımlarına tarlalarına yakınmış .iki tarla arasında dere gibi bişey geçiyor göl mü deremi belli değil nehir de olabilir.Ben yüzme bilmem abim ise biraz biliyordu onuda okul gezi kampında öğrenmişti diye biliyorum.

Gözüm bi an karşıya takıldı birileri geliyordu .Gelenleri tanımak zor olmadı. Karşıdan geliyor sahipleriyle beraber Koçero yine kötümsü bakışlar ufaktan diş göstermeler çok gıcık olmuştum şu köpeğe .
Saat 17:00 güneşi hafiften batıya inmişti hafif loşluk var havada .Dayım seslendi bi ara o kadar yorulmuştum ki kafamı kaldırmadan sadece dinledim.
Dayım 10 Dk daha sonra gidelim bugünlük yeter bu kadar demişti. içimden oh bitti amk ne zor işler bunlar ebem gibildi. Yorgunluktan dört köşe olmuştum ilk günden bu kadar yorulacağımı zannetmiyordum. Bunları düşünürken 10 dk geçmişti bile topladığımız domates kasalarını traktöre yüklemeye başladık .Bütün işler bittikten sonra traktöre binip eve gittik.