Seneler geçti büyüdüm durumumuz iyce kötüledi. yeri geldi yiyecek yemeği, sigara parasını zor bulduk. ama ben daha küçükken babam kendine sigara almaz bana çikolata alırdı meyve alırdı. eve yiyecek alırdı. kendime söz verirdim hep böyle bi baba olacaktım. durumumuz kötüledi demişken babamın bi sözü geldi aklıma Bir zamanlar kartaldım şimdi yaralı bi kuşa döndüm çok işler kovaladı ama bi türlü hiç bi işimiz yolunda gitmedi.

Bi gün yine hastalığı iyice arttı, hastaneye zütürdük. doktor şeker böbreklerine vurmuş kronik böbrek rahatsızlığı olduğunu söyledi. ben babama böbreğimi veririm dedim annemde vermeye hazırdı fakat doktor kilo aldırma süreci olduğunu ve bu haliyle yatarsa masada kalacağını söyledi. 50 kilo felandı zaten şeker iyice zayıflatmıştı. sonra doktor anneme tüm iç organlarının iflas ettiğini söylemiş. Ankara numune hastanesi ,istanbul, samsun ondokuz mayıs üniversitesi burdaki hastanelere zütürdük ama olmadı beyler olmadı. en sonunda memleketim olan Amasya sabuncuoğlu devlet hastanesinde kaybettim babamı 8 martta. bi çok hayal, mutluluk,anı yarıda kaldı. ama hiç biri silinmedi. inanın tüm anılarımı sabaha kadar anlatırdım ama önümde babamın resmi varken ve onun sesinin olduğu ses kaydı açıkken daha fazla yazamıyorum. okuyan tüm herkese teşekkür ederim. ileride onun gibi olucam ve bi oğlum olursa annesini ona emanet edicem. sizden tek bi isteğim var ailenizin kıymetini bilin onları üzmeyin. babam bana hep derdi Bi gün beni ararsın bulamazsın,ben babamı arıyorum bulamıyorum haklıymış. bi gün bulamıyosunuz beyler. siz siz olun of bile demeyin. onları sevin sayın hürmet gösterin. Allaha emanet olun iyi geceler ben bi sigara daha yakıcam. teşekkür ederim tekrardan sizlere.