/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +2
    Part:4

    "Bu kızı hemen buradan çıkarmamız gerekiyor. Gece burada her ne olmuşsa beni ilgilendirmiyor." Bunları birine ya da birilerine sessizce söylüyordu.

    Revire girdiğimde gözlerime inanamadım. Yüzü... Elleri... Ayakları... Tırnakları... Hepsi mosmor olmuştu. Bir elimle yüzümü kapatıp diğer elimle tutunacak yer arıyordum. Bu gördüğüm şey anlatılamazdı. Ayakta zor duruyordum. Gözlerimi müdüre çevirdiğimde benim burada ne aradığımı merak eder gibi endişeli bir şekilde bana bakıyordu. Odada birkaç hizmetli daha vardı. Ağzından tek bir kelime çıkmıyordu.

    Beni kolumdan tutup dışarı çıkardı. Bir şeyle söylüyordu ama benim aklım hala yerde hareketsiz, kanlar içinde yatan kızdaydı. Sonunda onu dinlediğimde bana "Blue Evans bu gördüklerini bir kişiye daha anlatırsan bu okulda bir dakika bile kalamazsın. Duyuyor musun beni. Blue cevap ver bana. Ben bir şekilde halledicem." dedi. Söylediği şeylere inanamıyordum. Nasıl saklayabilirdim böyle bir şeyi. Onun ise tek düşündüğü şey okulunun adının korkunç şeylerle anılmaması...

    Edit:Panpalar sizden bir ricam var. Ben internetten hikayeyi buluyorum ama siteden dolayı kopyala yapıştır yapamıyorum. Hepsini not defterine yazıp paylaşıyorum. Lütfen emeğe saygı bu arada şukulayacaksanız ilk entryi şukulayın
    ···
   tümünü göster