Kamarasına girdikten sonra rahat tavırlarla sanki hiçbir şey olmamış gibi bardağına gene o sürahisinden doluca bir su doldurdu. Mahcuptum. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Biraz önce olup bitenden haberim yoktu. Aralarında ne konuşmuşlardı yada bana ne olacaktı hiç bilmiyordum. Sadece ürküyordum. Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Galiba kaptan beni çekici bulmuyordu. ilk günden beri bana bir kez bile cazibe ile baktığını hissetmedim. Yanıma gelip üstümü düzeltmişti. Diğer erkeklerin aksine üstümdekilerin üstümde kalmasını istiyor gibiydi. Suyunu yudumlayıp masasındaki kağıtları karıştırırken yanına gelip ben bişeyler yapmak istedim. Belkide kadınlığımı kullanma vaktiydi. Elimde bundan başka oynayacak kozum yoktu. Koltuğunun arkasına geçip omuzlarına koydum avuç içlerimi. Omuzlarından kavrayıp göğüslerine doğru indirdim. Gülümsedi. Ellerimden tuttu ve geriye çekti. " Rita , lütfen buna gerek yok." diyerek kalktı koltuğundan. Pencereye doğru ilerleyip engin maviliği izlemeye başladı suyunu içerken. Beni istemiyordu açıkça. Arzulamıyordu diğer erkekler gibi. Fakat beni çeken birşeyler vardı. Diğer erkeklerden farklıydı kaptan. Bütün erkeklerin müptelası olduğu şeyi vaadediyordum ona. Fakat ilk defa reddediliyordum alenen. Hemde böylesine bir okyanusun ortasında. Kadının ve şarabın bu kadar az olduğu bir mekanda. Kaptan beni ve ona gecelerce sunacağım şarabımı içmeyi reddediyordu apaçık. Ve bu beni kudurtuyordu. Yanına gidip dikildim. Kollarımı göğüslerimde kenetleyip küsmüş bir kız çocuğu gibi suratına bakıyordum kızgın kızgın. Benim o halim komik gelmiş olacak ki gülümseyip yanağımdan tuttu. Ve sonra şunları söyledi :

K: Korkuyor olmalısın. Korkma. Güvertede çalışmak yada gemide mürettebat olmak her kadının yapabileceği bir iş değildir. Yanlış anlama. Kadınları aşağılamıyorum kesinlikle. Fakat kadınlar bu pis işlere layık değiller. Onlar daha temiz daha güzel yerlerde baş tacı edilmeliler. Erkekler kadınlarını o şekilde mutlu etmeli , kadınlarda geceleri erkeklerini o şekilde mutlu etmeliler. Fakat ben seni mutlu edecek o erkek , sende beni mutlu edecek o kadın değilsin. Merak etme. Seni okyanusun bu ortasında sulara terkedecek değilim. Zalim birisi değilim ben. izmir'de seni limana kadar zütüreceğim. Ve sonra yoluna gidip kaderinin yollarını kendin belirleyeceksin.

R: Peki , ben ne yapacağım beni zütürmeniz için ? ilk günden işleri berbat ettim. Hemen güvertede uyuyakaldım. Galiba mürettebatta bana kızdı. Tembel olanları sevmiyolardır muhtemelen.

K: Hayır. Onlar sadece öldüğünden endişe etmişler. Dilini anlayamadıkları için kelimelerinin hangi manaya geldiğini tartışıyorlardı ben geldiğim vakit. Mürettebatımdan kimse tarafından sana bir kötülük gelmez merak etme. Bizler zalim değiliz.

R: Sahi siz hangi millettensiniz ? Söyler misiniz ? Ben henüz böyle bir millet görmedim.

K: Ben türküm. Mürettebatımın çoğu türklerden oluşuyor. Geriye kalan azınlık ise , polonyalılar, bulgarlar ve yunanlardan oluşuyor. Fakat hepsi uzun yıllardan beridir benimledir. O yüzden bütün hepimiz türküz desek yanlış bi tabir olmaz sanırım.

R: Türkleri sevmeye başladım kaptan. Garip insanlarsınız. Peki bütün türkler böyle misiniz ?

K: Elbette hayır. Sanırım italya'da olduğu gibi türklerin içinde de gayet zalim , alçak ve gaddar insanlar göreceksindir. Fakat akıllı ve şanslıysan eğer , kaderin mutlaka iyi insanların yolu ile birleşecektir. Neyse , daha fazla dilimizi şişirmeden işe koyulalım. Ben yukarı çıkacağım. Yapmam gereken işler var. Sende bundan böyle burada kalır burada çalışırsın. Odamın düzenlenmeye ihtiyacı var. Burayı çekip çevirme görevini sana veriyorum. ihtiyar yardımcı Bekir eski düzen olduğu için her yeri garip bir hacıyağı ile kokutuyor.

R: Tabiki kaptan. Hiç şüpheniz olmasın. Bi... Bi dakika bekler misiniz? Bir şey daha sormak istiyorum.

K: Elbette.

R: Beni izmir'e zütürdüğünüzü söylediğiniz. Türkler italyanca biliyor mu ? Onlarla nasıl anlaşacağım ?

K: Merak etme Rita. Yolumuz uzun. Bir kaç haftada sana türklerle anlaşmayı öğreteceğim.