Hilalim..
Ömrüm..
Durup halini hatrını soruyorum gölgemin 
Sanki yüzgöz olmuşum hüzünlerle. Tek bir gülüşünle kaybolur hüzünlerim. Anla beni ben bu yalnızlıkla geçinemem, senin yokluğunda herkesin içinde kimsesizim.
Geçinemem terkedilmiş bir yürekle,
Ama yinede sen sen herşeysin işte. Hayata açılan pencerem. Sevinçlerimi büyüten odalarım. Yazdığım onlarca mesajdan birisi bu. Sana yollayamayacağımı bile bile yazıyorum işte. Gerçi ben senin duyamayacağını bile bile fotoğraflarınla konuşuyorum. Dokunmaya bakmaya kıyamadığım. Nereye olduğunu bilmeden el ele yuruyelim. Bu şehir gitsin, caddeler bize kalsın. Uçurumun kenarında yaşamayalım. Martılara komşu olalım, geceye düşman. Sudan bıkalım birlikte, karaya hasret kalalim. Rüzgar pusulamız olsun, saçlarında kaybolayım. Yağmur yağsın üzerimize. Seni öperken yüzün ıslansın. Sen yağmur damlaları san hiç bilme mutluluk gözyaşlarımı. Bi hissedebilsen seni ne kadar çok sevdiğimi. Sensizlikten sıyrılıp sarılabilsem sana. Hatta sadece gözlerine bakabilsem yeter bana..