Bunları düşünürken okul bitti, onu düşünmediğim tek ders yoktu. Gerçekten ona hapis olmuştum, ona bağlıydım. O özeldi. Servise bindim, eve geldim, indiğim de gözlerim onu aradı, yoktu. Sanırım benden önce gelmişti ya da daha gelmemişti. 10 saniye de bir arkama dönüp geldi mi diye bakıyordum, ama yoktu. Şansım yoktu, zaten hiç de olmamıştı. Asansöre yaklaştım, güldüm. Güldüm çünkü her asansöre geldiğim de o ince sesiyle bekle deyişi aklıma geliyordu. Yine gelir de belki der diye hala umudum vardı. Bu sefer gelmedi, asansör kapandı ve yukarı çıktım. Eve girdim, çantamı bir kenara attım. Yöneldiğim ilk şey bilgisayarım oldu. üstüme bile değiştirmeden bilgisayarımı açtım, bilgisayarım açılırken üstümü değiştirdim. Altıma rahat bir şort, üstüme ise kısa kollu giymiştim. Ekim ayı gelmişti ama hala sıcaklar geçmemişti. Bilgisayarda oyuna başladım, başladıktan 5 dakika sonra zil çaldı, hay daha yeni başlamıştım diye yakındım. Bu saatte kim gelmişti? Kapıyı açtım onu gördüm