Bir zamanlar gece saat 2 de yazıp trende soktugum bir sertleşme basligim

sözlük dışında anlatacak hiçbir (gerçek) arkadaşım olmadığı için sustum çok zor geldi be yine satıldık be pampalar hemde çocukluk arkadaşım dediğim zat-ı adî kişi tarafından satıldım.

sebepmi, sebep şu 2 tek sigara ulan 2 tek sigara bu kadar mı değerimiz yok ulan

zamanında ben o zat-ı adî kişi ile yemeğimi paylaştım parası olmadı belki para verdim sigarası yoktu 1 paket sigara koydum cebine bir bardak suyu paylaştım ben onunla dayak yiyeceğimi bile bile onun için kavga ettim kız arkadaşından ayrıldı yanında ben durdum hep destek verdim sınavlarda bi halt yapamazdı kağıtları değiştirirdim ama o ne yaptı 2 tek sigaraya saf değiştirdi bana ihanet etti...

şimdi ben ona değilde kendime kızıyorum. ilk okulda bi fen hocam vardı benim bana hep şöyle derdi "3 kuruşluk adama 5 kuruşluk değer verirsen aradaki 2 kuruşa seni satar" ilk başlarda pek anlayamadım ama şimdi çok iyi anladım seni be hoca sattı işte o 2 kuruşa sattı beni hiç beklemediğim bir anda

ulan benim babam küçükken beni tembihlerdi aman ha oğlum kimseyi satma diye. satmadım lan baba kimseyi satmadım ama oğlun satıldı be biz de yakın zaman içinde kız arkadaşım olan zat-ı fahişe tarafından terk edildim hiçbir sebebi yok iken hatta çaylak sebebim budur benim neden kimse benim yanımda durmadı ulan ha neredeydi hani o bana kardeşim diyen insanlar bir çakal bizi sattı kim geldi lan benim yanıma bir derdinmi var diyen bile olmadı be beyler bi annem hal hatır sorardı onada üzülmesin diye yorgunum derdim geçiştirirdim.

vel hasıl kelâm;en sonunda başımı yine duvara yasladım kendi gözyaşımı kendim sildim yine yalnız oturdum yine kendi derdimi kendime anlattım en sonunda biten bi paket sigara oldu

not:okuyup entry giren bütün pampalarıma teşekkürler amacım prim değil kaç gündür anlatacak kimsem yok uzun yazdığım için kusura bakmayın be bu dert nasıl bir dertse artık benim için tek çare sizsiniz başka insanlara güvenim kalmadı bende sizlere