meraba ben babası esnaf ayakkabıcı olan bir panpanızm

babama hep içimden söylenirdim ulan bişey isterdim 40 dereden su getirir öyle alırdı

babam işi çıktı istanbula gitti 5 hafta oldu dahada 1 2 hafta sürer diyor abimle evde tek kaldık

babam olmayınca

ilk 1 2 hafta akrabalar çağırdı gelin yatın diye sonra bidaha ne çağıran ne arayan kimse kalmadı

malum babam yok parada yok bunun sebebiyle cebimdeki 5 10 liranın kıymetini bildim

bizim lise kantini adamı giber dürümü 3.5 liradır evde kendime tost yapıp onla idare etmeye çalıştım saat 3.5 ğa kadar

dükkanda saat akşam 8 de geldiğinde hoşgeldin baba bile demezdim şimdi gelsin alıp montunu bile asarım

bu yüzden insan yaşadıkça ögreniyor bazı şeyleri beylerim

hadi kalın sağlıcakla