hayatim gozlerimin onunden akip gidiyor birden
kan..
vahset...
ter...
korkunclugun icinde boguluyorum birden
hayatimi tekrar bastan yasamak isterdim
kin...
nefret...
ofke...

kimsin sen diye basliyor sorularim
ben kimim diye devam ediyorum
hicbirsey hatirlamiyorum..
keske olseydim diyorum o an kendime

birden ayaga kalkip bagirmak istiyorum ama gucum yok...
neden bagiramiyorum
yoksa dilimi mi kestiler
utanıyorum herseyden

annemden, babamdan, sevdigim cocuktan...

ayaga kalkiyorum ustumde hicbirsey olmadan

direnmeye calisiyorum soguga
Üşüyorum ama umrumda degil be
keske olseydim

bağırıyorum karsimdaki hayvana
kimsin sen ne oldu sorulariyla
vurmaya calisiyorum
belliki sinirlendi o hayvan

keske olseydimde bunlar olmasaydi

elimde suan bi cam parçası

bileklerimi kesiyorum
kimsenin haberi olmadan
zaten kimseninde bu durumdan haberi olmasin

cesedimi buldular goruyorum uzaklardan
ve sonrasinda bende kaybolup gidiyorum uzaklara
...
kadin virtuozu ve feminist ruha ithafen