şimdi biraz düşünün biz neden yaşıyoruz. bazı insanların kurduğu saçma sapan bi düzeni devam ettirmek için mi ? diğer bütün insanlarla robot gibi aynı şeyleri yapıp aynı hayatı yaşamak için mi ? tabiki hayır. hepimiz bi insanız hepimiz ayrı bi düşünce ayrı bi fikiriz. hepimiz küçükken hayaller kurar dünyayı biyerinden değiştirmek bi fark yaratmak isterdik. peki büyüyünce ne oldu herkes birbiriyle aynı hayatı yaşayan hayal güçleri yok olmuş robotlara dönüştü. bi düşünün biz kaç yıl yaşıcaz 50 yıl mı 60 yıl mı hadi olsun olsun 100 yıl. peki bu 100 yılı nasıl harcıycaz bu robotlaşmış sistemin içinde farkedilmeden yok olup giderek mi yoksa gerçekten hayallerimizi gerçekleştirip bi fark yaratarak mı ? zaten okul hayatı bittiğinde bu 100 yılın 22 yılı geçmiş oluyor. en basitinden bi kamu görevlisi olsan 30 yıl çalışsan 52 yaşında emekli oluyosun sonra 48 yıl ölmeyi bekliyosun. bu mu yani yaşamak ne oldu çocukken kurulan hayallere ne oldu o yaratıcı fikirlere sistemin bizi soktuğu bu yaşam mücadelesi içinde hepsi unutuldu gitti tabi. sonuç olarak dünyayı geliştirmek için hiç bişey yapmayan robot gibi yaşayıp ölen gelip geçici insanlar. nasıl yaşayacağımıza biz karar vermeliyiz sistem değil.