Çok zor, zor olduğu kadar da acı bir karar verdim. Evet O nun kadar güzel bi kızın çevresindeki yakışıklı erkeklere bile yüz vermezken bana bakması imkansıza çok yakın. Bende dedim ki kendimi üzmenin anlamı yok. Bundan sonra O na uzun uzun aşkla bakmayacağım. Her akşam fotoğraflarını açıp ağlamayacağım. O nasıl çevresindeki erkekleri umursamadan kankasıyla yaşıyorsa bende öyle yaşayacağım. Kızlara hiç değer vermeyeceğim. Kardeşlerimle yuvarlanıp gideriz. Dün, elimle çizdiğim, cüzdanımda duran resmini, son kez fotoğrafını çekip, çöpe attım. Resmin fotoğrafını da gizledim. Çıkmadık candan ümit kesilmezmiş. Ben aşkımı gömmeye çalışacağım ama olurda, hani olmaz ya, diyelim ki oldu. O zaman fotoğrafı açar gösteririm, bak senin için çizmiştim diye.
He birde bak Victor Hugo ne demiş:
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh kalbi bağlayamaz mı?
Belki birgün çizdiğim resmin fotoğrafını gösterebilirim sana...