az çok kendime gelmeye başlayınca durumları toparlamaya çalıştım ki hasta şu bu asistan yabancılara durumu çaktırmak mantıklı değildi. odama aldırdım cemi çay zütür cem beye dedim asistanıma ve hastayı aldım. hastamla ufak tefek sohbet etme moduna girmeye çalışıyorum ama hep aklımda cem. naptı neden böyle oldu neden çok kötüydü. kafamı deli ede ede hastayla olan işimi bitirdikten sonra koşa koşa odaya gittim ve sarılıp belki de 10 dk durduk öyle. cem leş gibiydi. ve hayatımda uzunca bir süre baş sırada olan kıyamadığım adam olan bu kişi mahvolmuştu.

tüm randevulu hastalarımı sonraya ertelettim ve aldım cemi eve zütürdüm. ev iş arası max 20 dkdır ve o sürede cem horlayarak uyuyakaldı. bebek gibi uyuyordu. o kadar kızgındım ki bir anda uçtu gitti her şey..